نقطه ضعف های میرحسین

 با توجه به حضور میرحسین موسوی، مهدی کروبی، محسن رضایی و محمود احمدی‌نژاد، به عنوان کاندیداهای اصلی ریاست‌جمهوری تاکنون، «آینده» در اولین بخش از این مطالب در گفتگو با یکی از کارشناسان حوزه ارتباطات، به نقد عملکرد تبلیغاتی مهندس میرحسین موسوی و ستاد انتخاباتی وی می‌پردازد.

این کارشناس ارتباطات با تأکید بر ظرفیت بالقوه فوق‌العاده میرحسین موسوی در جذب آرا، ناکامی نسبی وی در ایجاد موج اجتماعی را ناشی از اشکالات محسوس در گفتمان، تبلیغات، برنامه‌ها و سازماندهی ستاد وی دانست و افزود: با کناره‌گیری آقای خاتمی و وجود ظرفیت بالا در میان اقشار گوناگون جامعه در انتقاد از دولت،‌ میرحسین موسوی این فرصت را داشت که موج اجتماعی گسترده‌ای را در جامعه ایجاد کند، اما بنا به دلایل مختلف را با وجود گذشت دو ماه از اعلام رسمی کاندیداتوری وی، هنوز این موج اجتماعی ایجاد نشده است.

وی ادامه داد: اگر براساس نظرسنجی‌های صورت گرفته در پایان فروردین ماه، می‌بینیم اختلاف حدود 30 درصدی در آرا میان آقای احمدی‌نژاد و آقای موسوی در سطح کشور وجود دارد، این پدیده علاوه بر آن که تحت تأثیر استفاده نابرابر از امکانات رسمی به ویژه صداوسیماست، معلول عوامل دیگری چون نوع گفتمان طراحی شده برای مهندس موسوی، روش‌های تبلیغاتی و سازماندهی ستادهای ایشان است.

این کارشناس توضیح داد: به طور نمونه با وجود آن که مهندس موسوی از شخصیت مردمی و در پیوند با توده‌های اجتماعی در زمان عهده‌داری نخست‌وزیری برخوردار بود، به دلیل کاهش حضور وی در مردم و توصیه‌های اطرافیان،‌ گفتمان فعلی موسوی به گفتمان نخبگان نزدیک‌تر است و به همین دلیل، توده‌های مردم ارتباط کافی با وی برقرار نکرده‌اند.

وی گفت: تأکید بر عواملی چون قانون‌گرایی،‌ احیای سازمان مدیریت، زیست‌مسلمانی و الگوهای اقتصادی، از جمله موضوعاتی است که اگرچه مورد توجه فضای نخبگان، اساتید دانشگاه و اقشار خاص است،‌ اما برای مردم اهمیت چندانی ندارد. این موضوعات مربوط به فرآیند داخل حاکمیت است و از نظر مردم خروجی‌های حاکمیت اهمیت بیشتری دارند. بنابراین اگر جناب میرحسین موسوی می‌خواهد در گفتمان نخبگانی خود بر این عناصر تأکید کند، قطعاً باید یک گفتمان موازی برای توده‌های جامعه با زبان خود آن‌ها ایجاد کند که در آن، مسائل مبتلابه جامعه از قبیل اشتغال،‌ گرانی،‌ واردات بی‌رویه محصولات کشاورزی و نابودی تولیدکنندگان توسط واسطه‌ها، مقابله با پارتی‌بازی و جلوگیری از بذل و بخشش‌های ملوکانه مورد تأکید قرار گیرد.

این کارشناس ادامه داد: مشکل دوم انتخاباتی آقای موسوی، نوع سازمان‌دهی ستاد وی بوده است، این ستاد عمدتاً‌ بر روی قشر دانشگاهی و رسانه اینترنت متمرکز شده است، در حالی که به صورت طبیعی، اکثریت اقشار دانشگاهی و همچنین مخاطبان اینترنت با جریان اجتماعی وی همراه هستند و مشکل اصلی را وی باید در اقشاری نظیر کارگران،‌ خانم‌های خانه‌دار، کشاورزان، روستاییان و بی‌کاران جستجو کند، اما عملکرد رسانه‌ای وی به چند سایت اینترنتی محدود شده است و عملاً کار مؤثری در شبکه‌های اجتماعی صورت نگرفته است.

وی سومین بخش از مشکلات تبلیغاتی مهندس موسوی را استفاده از کاراکترهای نامتعارف در جامعه، نظیر حضور وی همراه با همسر خود در میتینگ‌های انتخاباتی دانسته و افزود: این‌گونه اقدامات شاید برای اقشار روشنفکر و جوانان امروزی جذاب باشد، اما تأثیر منفی در اقشار سنتی و متدین جامعه برجا می‌گذارد و ریزش آرا با این‌گونه اقدامات، به مراتب بیشتر از رویش آرا است، مضاف بر این که اقشار هدف در این‌گونه برنامه‌ها به صورت طبیعی با موسوی همراه هستند.

کم‌تحرکی در انجام سفرهای استانی و بسنده کردن در سفر به یک یا دو شهر در هر هفته، از دیگر معایب مهم عملکرد تبلیغاتی موسوی به شمار می‌آید که به دلیل سکوت 20 ساله وی، جناب میرحسین باید بیش از سایر کاندیداها وقت خود را به سفرهای استانی اختصاص داده و کمتر در تهران بماند.

این کارشناس در ادامه، نوع ادبیات، تن صدا و آرامش بیش از حد میرحسین موسوی را از دیگر موانع جذب افکار عمومی توسط وی دانسته و افزود: جایگاه ریاست‌جمهوری در ساختار قدرت جمهوری اسلامی و اختیارات وسیع برای این پست، این انتظار را در جامعه ایجاد کرده که ریاست‌جمهوری باید مقتدر، قاطع و جذاب سخن بگوید، اما نوع بیان آقای موسوی از نظر تن و حجم صدا، ادبیات و زبان بدن، به شکل‌گیری تصویر مورد انتظار در افکار عمومی نمی‌انجامد.

این کارشناس،‌ آسیب دیگر عملکرد تبلیغاتی میرحسین موسوی را فاصله گرفتن تصویر ارائه شده از وی با شخصیت واقعی او و همچنین ساختار حلقه‌های اصلی ستادهای وی دانست و افزود: واقعیت شخصیت مهندس موسوی، انسانی ارزشی، معتقد، منطقی، اخلاقی و مردم‌گرا است، اما تصویر منعکس شده از ایشان توسط اطرافیان و ستادهای انتخاباتی رتوش شده و عملاً تصویر مورد نظر این مجموعه که علائق و رفتارهای سیاسی و فرهنگی خاص دارند، به مردم ارائه می‌شود و این شکاف موجب می‌شود عملاً افکار عمومی با وی ارتباط عمیق برقرار نکنند.
وی در خاتمه گفت: اشتباه دیگر در راهبرد انتخاباتی میرحسین موسوی، توجه بیش از حد و زودهنگام به نقد دکتر احمدی‌نژاد است و ایشان قبل از این که خود را اثبات کنند، عمده توجه را به نقد و نفی رفتار و اعمال رقیب می‌پردازند که این موضوع نیز با توجه به عدم توازن قوای دو کاندیدا در امکانات، به تخریب بیشتر موسوی می‌انجامد، علاوه بر این که بسیاری از منتقدین و مخالفین دکتر احمدی‌نژاد، از سبک ایشان در نفی و طرد دیگران گله دارند.