قالیباف را مصادره نکنید

اشاره- با نزدیک شدن به ایام انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری و داغ شدن بازار رقابت های انتخاباتی، پایگاه خبری-تحلیلی «فرارو» بر آن است که آرا و نظرات طیف ها و جریان های مختلف حاضر در این رقابت خطیر را در اختیار اذهان جامعه ایران قرار دهد.

باشد که "مخاطبان فرهیخته" فرارو با بررسی این آرا و نظرات و موشکافی در برنامه ها و ایده های نامزدهای حاضر در رقابت حساس پیش رو، به انتخاب صحیح تر برای پست ریاست جمهوری برسند.

فرارو از خوانندگان گرامی دعوت می کند تا نظرات عالمانه و محققانه ی خود در مورد صلاحیت نامزد مورد نظر خویش را جهت انتشار در سایت، از طریق "تماس با ما" ارسال نمایند.

یادداشت "قالیباف را مصادره نکنید" به قلم "عباس پازوکی"، روزنامه نگار، را در زیر می خوانید:

این روزها بحث درباره نامزدی و یا عدم نامزدی دکتر قالیباف شهردار تهران، حرف و حدیث های زیادی در رسانه ها مطرح است. اما نکته ای که سبب نگارش این یادداشت توسط نگارنده شد، ماجرای تلاش عده ای از افراد سیاسی از جناح های مختلف برای مصادره قالیباف است.

چرا نباید قالیباف را به نفع جناح و گروهی خاص مصادره کرد؟ این پرسشی است که به نظر می رسد برای پاسخ به آن باید به تصویری که امروز از قالیباف در میان مردم شکل گرفته است توجه کنیم.یعنی ابتدا باید جواب دهیم که قالیباف چگونه مدیری است و در طول سالهای مدیریتش چه کرده است؟

واقعیت این است که قالیباف اساساً به عنوان یک چهره سیاسی و یک مدیر سیاستمدار شناخته نمی شود و بیش از هر چیز از نگاه مردم به عنوان یک مدیر کار‌آمد و توانمندی شناخته می شود که به دور از دعواهای سیاسی و تنش زایی و بهانه جویی مشغول خدمت رسانی در حوزه تحت مدیریت خود است.

این در حالی است که مدیران اینگونه در کشور بسیار کم داریم و به نظر می رسد که چنین افرادی را باید در زمره سرمایه های ملی به شمار آورد که متعلق به هیچ جناح و گروهی نیستند.

اما روی کار آمدن هر یک از جناح های موجود، برابر است با تلاش جناح مقابل برای از کار انداختن و یا مانع تراشی برای جناح حاکم و همچنین تلاش جناح حاکم برای حذف همیشگی جناح مغلوب از عرصه قدرت و سیاست و یا حتی زندگی!

از اینرو روی کار آمدن عناصر افراطی این دو جناح همواره سبب تثبیت وضع بد معیشتی مردم و درجازدن در موقعیت فعلی بوده است. چراکه رقیب مغلوب حاضر به همکاری نیست و پیروز میدان نیز از ابتدا بدون هیچ برنامه ای وارد میدان رقابت شده و حالا از پیروزی خود شگفت زده است و سالهای دولتمردی اش را می خواهد صرف تعریف و تمجید از خلق حماسه توسط مردم کند.

هر کدام که پیروزشده اند، روز پیروزی خود را به عنوان یک حماسه بزرگ ملی جشن گرفته اند و هر ساله به مناسبت این حماسه پایکوبی کرده اند. رقیب مغلوب نیز دائم تلاش کرده تمام دستاوردهای دولت حاکم را زیر سوال ببرد و به هر بهانه ای تلاش کند دولتمردان حاکم را عده ای افراد نالایق و بی دین و ... نشان دهند.

خلاصه اینکه در طول یک دوره چهار ساله یک تعداد غرق در شادی خود بوده اند و حماسه سرایی کرده اند و عده ای دیگر غرق در غم و اندوه و تلاش برای کم کردن روی رقیب. در این میان آنکه بیش از همه زیان دیده است مردم بوده اند. نمی خواهم دستاورد دولتهای سابق را زیر سوال ببرم . اما آیا این دستاوردها در اندازه ای بوده که سبب افزایش رضایتمندی مردم شود؟ آیا این دستاوردها توانسته ما را از سقوط به رتبه های پایین تر در همین منطقه خودمان نجات دهد . آیا این دستاوردها واقعاً شق القمر بوده اند؟

نمی خواهم وارد مصداق شوم ، اما وقتی دوستان دولتمرد ما اینترنت 128 مگابایتی را به عنوان دستاورد خود معرفی می کنند، این پرسش پیش می آید که شاید اساسا خبر ندارند در هیمن منطقه خودمان ، افغانستان اینترنت پر سرعت تری دارد! ( بگذریم از وضع اینترنت در امارات و قطر و ....) در مابقی دستاوردها نیز چنین هستیم.

چرا برخی نمی خواهند درک کنند که وضعیت ما در طول همه این سالهایی که هر یک از دولت ها روی کار بوده اند خیلی رضایتمند نبوده ؟ چرا برخی نمی خواهند این را درک کنند که مردم ایران از اینکه توسعه کشورهای دیگر منطقه را می بینند و خود گرفتار مشکلات ابتدایی زندگی روزمره خود هستند بیمناکند؟

شاید عده ای بگویند که فلان رقیب و فلان شخصیت و گروه نگذاشت ما کارمان را انجام دهیم . خوب به مردم چه ربطی دارد؟ مردم چه گناهی کرده اند ؟ چرا باید مردم تاوان دعواهای تمام نشدنی شما را بدهند ؟ تا کی این دعواها ادامه دارد ؟ مگر مردم عمر نوح دارند؟ شماها که از این دعواها منتفع می شوید و به جایی می رسید، اما عمر مردم در این وضعیت تباه می شود و می گذرد.

نکته تأسف بار داستان این است که وقتی این دوستان می بینند یک نفر بدون اینکه کاری به این دعواها داشته باشد، مشغول کار خودش هست و مردم نیز از کار او راضی هستند، تمام تلاش خود را می کنند که او را نیز وارد دعواهای سیاسی کنند . یک روز عده ای می گویند اگر قالیباف نیاید با ماست و عده ای دیگر می گویند اگر نیاید از فلانی حمایت می کند. این ادعاها و این تلاش ها را چه می توان نام نهاد جز تلاش برای مصادره یک چهره فراجناحی و مدیریتی؟

دوستان! اجازه دهید قالیباف کارش را بکند. اجازه دهید لااقل یک نفر که بدون توجه به این جناح بندی ها مشغول خدمت رسانی است به کارش ادامه دهد و تلاش نکنید که او را نیز همرنگ خود کنید. مردم ایران از این همه دعوا بر سر هیچ خسته شده اند . مردم نیاز به آرامش دارند. مردم نیاز به کار دارند. مردم می خواهند کسانی هم باشند که به امور آنها رسیدگی کنند و زندگی بهتری را برایشان رقم بزنند . مردم می خواهند نفس بکشند. در همین کشور و در همین تهران هم می خواهند نفس بکشند. برایشان درآمدی نیاورده اید که مدعی شوید از ایران بروند بیرون و یا در همین ایران مسافرت بروند و نفس بکشند . لااقل بگذارید کسی که می تواند زمینه نفس کشیدن مردم را فراهم کند، کارش را بکند.

شماها که نتوانستید مشکل ترافیک را حل کنید بگذارید قالیباف به کارش برسد تا بیش از این عمر مردم پشت چراغ های قرمزی که حاصل عملکرد شماست تباه نشود . بگذارید مردم ایران روزنه امیدی داشته باشند که بالاخره یک روز یک مدیری می آید ک دعوا نمی کند و کار می کند و برای زندگی بهتر آنان برنامه دارد . نکند حق نفس کشیدن هم برای مردم قائل نیستید ؟ یا فکر می کنید این مطالبه ، مطالبه ای است بسیار بزرگ ؟

شاید برخی بگویند که همه جای دنیا تحزب وجود دارد و احزاب با هم رقابت دارند . بله تحزب شرط لازم برای توسعه در کشورهاست . رقابت هم پایه اساسی فعالیت احزاب است . اما دعوا با رقابت فرق دارد . الآن رقابت نیست، دعواست. یک تعداد که منتقدین یک نامزد هستند می گویند هر چند فلانی را قبول نداریم اما برای اینکه طرف مقابل پیروز نشود با چشمان گریان پشت سر همین آقایی که قبول نداریم قرار می گیریم و از او حمایت می کنیم تا روی طرف مقابل کم شود ! کجای این کار اصولگرایی یا اصلاح طلبی یا رقابت است ؟ چگونه ممکن است چنین رفتاری توسعه یک کشور را در پی داشته باشد ؟ مگر شما اصول ندارید ؟ مگر معیار ندارید ؟ مگر برنامه ندارید ؟ چرا به جای توجه به برنامه ها باید برای رو کم کنی یک طرف از کسی حمایت کنید که خودتان هم قبول دارید نمی تواند کشور را به درستی اداره کند ؟

مطمئنم مردم به دلیل ضعف رسانه ملی از این حرف های شما اطلاع ندارند و نمی دانند که شما چه رفتاری با یکدیگر دارید و چگونه حاضرید برای حذف یک نفر تمام اصول و برنامه های خود را زیر پا بگذارید ؟ وگرنه حتماً ر اجازه نمی دانند در این مملکت از همین مردم رأی بگیرید و بعد با آنها اینچنین رفتار غیر مردمی داشته باشید.
نمی خواهم بگویم قالیباف در این میان تافته جدا بافته است. اما یک گل هم در این بیابان مدیریتی غنیمت است او را مصادره نکنید و بگذارید کارش را بکند.