مناظره ابراهیم اصغرزاده و الیاس نادران از سوی بسیج دانشجویی دانشگاه علم وصنعت برگزارشد.
به گزارش ایسنا، اصغرزاده در این مناظره اظهارکرد: دیدگاه من ناظر بر یک نوع هماهنگی و همزیستی بین دموکراسی و عدالتخواهی است و من در دیدگاه خود ترکیبی ازگرایش به مساوات طلبی و احترام به نظر آحاد جامعه را ملاک قرار دادهام.
در ادامه نادران گفت: درمورد دیدگاهها، مواضع وبرنامههایم میتوانم بگویم که عضو جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی هستم. برنامههایم همانهایی است که در جبههی متحد اصولگرایان تدوین و اعلام عمومی شده است.
وی افزود: در ایران به دلیل اینکه ما دارای احزاب و تعریف مشخص سیاسی نیستیم، یا احزاب فوقالعاده محدود هستند، مانیفستهای محدودی از افراد نداریم و سطح اختلافات ما به سطح کسانی میرسد که با رادیو آمریکا یا سفیر آلمان گفتوگو میکنندنادران با اشاره به تفاوت رویکردی بین مجلس هفتم با مجالس گذشته و دولت احمدینژاد و دولتهای دیگر، اظهارداشت: البته بنده نقدهایی هم به مجلس هفتم و دولت نهم دارم ولی از رویکردهای مجلس هفتم و دولت نهم دفاع میکنم و معتقدم مجلس هشتم نباید ضعفهای رویکردی مجلس ششم و ضعفهای کارکردی مجلس هفتم را داشته باشد.
در ادامه این مناظره اصغرزاده در پاسخ به سوالی در خصوص سیاست فعالانه یا منفعلانه گفت: سیاستی که دنبال میشود بر این امر بوده که بهترین دفاع برای مواضع کشور، حمله است؛ اما باید گفت که ما قرار نیست دنیا را به هم بریزیم و نباید حرفی بزنیم که جامعه ما فکر کند نمیتوانیم با جامعه جهانی گفتوگو کنیم، بلکه باید با تمام وجود از منافع ملی خود دفاع کنیم.
وی در ادامه تاکید کرد: ما نمیتوانیم راجع به مطالبی که درباره مرزهای کشورمان اتفاق میافتد، سکوت کنیم و بیتفاوت باشیم و باید پاسخ بخواهیم؛ زیرا سیاست خارجی ما نمیتواند مخفی باشد و در واقع تاکتیکها و استراتژیهای سیاست خارجی را به گونهای باید به کار گرفت تا آن چیزی نشود که دیگران میخواهند.
نادران نیز درباره پاسخ به همین سوال گفت: بنده هم مانند شما مسئولیت رفتار هیچ کس را نمیپذیریم، اما باید متذکر شوم که در کشور برای سیاست خارجی دو طرح مطرح شد که یکی ازآن مربوط به دوره اصلاحات بود که آقای خاتمی گفتوگوی تمدنها را مطرح کردهاند و دیگر هم مربوط به آنچه میشود که اصولگرایان قبول دارند و براساس آن عمل میکنند.
نادران با اشاره به برنامهی چهارم توسعه که در آن مهمترین مشکل ما پیوستن به WTO مطرح شده بود، گفت: در این برنامه بیان شده بود که مهمترین مانع ما، رفع مسائلمان با اسرائیل و آمریکاست و برای اینکه ما در ترکیبات امنیتی منطقه حضور پیدا کرده و مسائل اجتماعی خود را حل کنیم باید از این مانع بگذریم که این یعنی انفعال و این انفعال پذیرفتنی نیست و در واقع ما باید با زبان و ادبیات خود آنها با آنها صحبت کنیم؛ زیرا ذلتپذیری در مقابل آمریکاییها آنها را جریحتر میکند.
نادران بیان کرد: اینکه ما از موضع عزت با آنها صحبت کردیم به معنای دعوا با دنیا نیست که البته این امر هم هزینه دارد، اما اینکه تاکتیکهای دولت چگونه است و اینکه دولت در رویکرد کلی و استراتژیها چه تصمیمی میگیرد در اختیار خود دولت است و در واقع ما باید یک جریان فکری را با هم نقد کنیم نه اینکه درباره مصداقهای رفتاری افراد بحث نماییم.
در ادامه مناظره اصغرزاده با بیان اینکه پرونده هستهیی ایران، پروندهی جدیدی نیست و به قبل از دوران آقای خاتمی نیزبرمیگردد که در دوران او بارور شد و توانست باب گفتوگو را با اتحادیه اروپا پیش ببرد و پرونده ایران وارد شورای امنیت نشود، گفت: خارج کردن پرونده ایران از شورای امنیت کار آسانی نیست و دیپلماسی ترفندهای مختلف دارد. همان طور که زمانی که آقای خاتمی به قدرت رسید سفرای کشورهای غربی به ایران برگشتند و ایران به عنوان یک کشور مهم مطرح شد. اینکه آمریکا به دست داشتن در کودتای 28 مرداد سال 1332، اعتراف کرد نیز برگ برندهای بود و ما مشاهده نمودیم که در زمان خاتمی دیپلماسی ما بهبود پیدا کرد و از فشار اقتصادی به ایران کاسته شد.
اصغرزاده با بیان اینکه برنامه چهارم از برنامههایی بود که توسط سازوکارهای قانونی تصویب شد، اظهار کرد: ما باید در جامعه جهانی حضور داشته و با جامعه جهانی تعامل و داد و ستد داشته باشیم. نباید این گونه باشد که دولتها به مردم پول دهند یا دلار را به لایههای پایین جامعه پمپاژ کنند؛ بلکه دولتها باید جامعه را آنقدر قوی کرده که مردم به دولت مالیات دهند.
در ادامه نادران با بیان اینکه تحولات پرونده هستهیی ایران از زمان آغاز به کار مجلس هفتم آغاز شد، گفت: ما در مجلس هفتم برای کمک به تیم هستهیی ایران، تصویب کردیم که اگر شورای حکام پرونده ایران به شورای امنیت ببرد جمهوری اسلامی ایران اجازه دارد که تعلیق را ارجاع نکند و من رفتن پرونده ایران به شورای امنیت را نقطه ضعف جامعه بینالملل میدانم نه دولت ایران و باید پرسید چه رفتار خلاف عرف بینالملل کردهایم که پروندهی ما باید به شورای امنیت برود.
نادران افزود: اینکه 16 نهاد امنیتی آمریکا اعلام کردهاند که پرونده هستهیی ایران صلحآمیز بوده و هیچ نقطهی سیاهی در آن نیست آیا این به معنی تعامل نیست و آیا اینکه قطعنامهی شورای امنیت که به توصیه افرادی در داخل تصویب شد این تعامل است.
وی افزود: آیا کسانی که به آمریکا چراغ سبز نشان میدهند اینها خیانت میکنند یا کسانی که در راستای منافع ملی ایران حرکت میکند. درواقع در نزاع بین نظام سلطه با جمهوری اسلامی ایران ما باید به نقطهی مطلوب تعامل برسیم که البته آن پذیرش شروط نظام سلطه نیست بلکه با رفتار ایران اسلامی حقوق خود را میگیریم و تعامل میکنیم.
نادران با بیان اینکه از رویکرد و کارکرد مجلس هفتم در جریان پرونده هستهیی ایران دفاع میکنم، اظهار کرد: سوال من این است که چرا افراد غیرمسئول سیاسی مذاکره میکنند و مسیر مذاکره را هم منتشر نمیکنند.
اصغرزاده با بیان اینکه از تماس افراد سیاسی با سفرای خارجی باید دستگاه وزارت خارجه مطلع باشد، گفت: توجه به اینکه باید با هر ترفندی آمریکا را از منطقه دور کرد، استراتژیای بود که در دولتهای آقای خاتمی و هاشمی دنبال میشد و اختلافی هم وجود نداشت ولی اتفاقی که اخیرا افتاده، این است که استراتژی قبلی غیرقابل رویت شده است.
نادران در ادامه اظهار کرد: تنها وجه ممیزی ما با مجلس ششم این بود که آنها جزئیترین مسائل را که مسائل مهم جامعه نبود فریاد میزنند ولی ما این کار را نمیکردیم و در واقع مجلس ششم رفتار حزبی و فراکسیونی نداشت.
نادران گفت: اگر عضو تیم مذاکرهکننده به سفیر فرانسه بگوید که برای فشار به دولت ایران قطعنامه را صادر کنید ما این را خیانت میدانیم. ممکن است دولت در سیاستگذاریها خطا داشته باشد ولی حرف من روی رویکردهاست که خود باید تصمیم بگیریم که در اینجا دانشجویی سوال کرد آیا تصمیم غلط گرفتن خیانت کردن نیست که در اینجا نادران پاسخ داد: برخی تصمیماتی که اتخاذ شد غلط است که باید روی آن بحث علمی کرد. ولی هیچکدام از چیزهایی که سیاستهای راهبردی نظام است را افراطی نمیداند