محسن رضایی با اعتقاد به اینکه «تهدیدها و چالشها از ابتدای انقلاب تاکنون پیچیدهتر شده است» بیان کرد که در حوزه اقتصادی و فرهنگی، جمهوری اسلامی هنوز به آرمانهای خود نرسیده است.
دولت آینده باید از درون یک حرکت جمعی بیرون بیاید
محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ، در گفتوگو با ایسنا درباره ویژگیهای دولت آینده اظهار کرد: دولت آینده باید از درون یک حرکت جمعی بیرون بیاید وگرنه حتما ضعیف خواهد بود؛ هر کسی هم که برنده انتخابات باشد اگر به صورت تک روی و فرد محورانه و شخصیتمحوری برنده شود و بخواهد آدمهای تابع خود را بر سر کار بیاورد، ملت ایران شاهد از دست دادن فرصتهای دیگری در سالهای آینده خواهد بود.
وی ادامه داد: تنها دولتی میتواند کارآمد باشد که بر اثر یک حرکت جمعی و جمعی از افراد کارآمد کشور شکل گرفته باشد و هدف هم باید این باشد که دولت مشکلات جامعه را حل کند.
حداقل انتظار مردم از دولت دهم، کارآمدی و تعهد است
رضایی گفت: هر دولتی که در چهار سال آینده بر سر کار بیاید اگر حرکت او جمعی نباشد دولت او ناکارآمد خواهد بود. حداقل انتظار مردم از دولت آینده کارآمدی و تعهد است؛ خواسته دوم آنها سر کارآمدن دولتی ارزشی و متعهد است.
وی یادآور شد: نامزدهای احتمالی با وجود اعتراف به این نظریه، اقدام عملی نکردهاند. یا فشار مردم و خواستههای مردم باید آنها را مجاب کند یا در اثر پرداخت هزینهها و فرصتسوزیهای خیلی زیاد این نظریه در انتخابات بعدی تحقق خواهد یافت و سیاستمداران ناچار شوند به این منطق تن دهند. نخبگان ما هنوز مدلی برای شتاب دادن به توسعه پیدا نکردهاند در حالی که در برخی کشورهای دیگر پیدا شده است. اگر در این انتخابات به این نظریه نرسیم و دولتی کارآمد و جمعی و متعهد بر سر کار نیاید در دورههای بعد این اتفاق میافتد؛ با این تفاوت که ما چند سال را از دست بدهیم.
دوقطبی شدن انتخابات بعید است
رضایی درباره احتمال به کاندیدای واحد رسیدن دو جناح عمده کشور گفت: هیچ کدام از جناحها به کاندیدای واحد نمیرسند و بعید است انتخابات دو قطبی شود.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه درباره چالشهای سی سال گذشته انقلاب به خبرنگار ایسنا گفت: چالشهای دهه اول انقلاب عمدتا سیاسی و امنیتی و نظامی بود؛ در آن زمان با بحرانهایی که ضد انقلاب ایجاد کرده بود، مواجه بودیم و پس از آن هم جنگ به ایران تحمیل شد. در دهه دوم با چالشهای سیاسی و اقتصادی مواجه بودیم. در دهه سوم در حالی که چالشهای سیاسی و اقتصادی همچنان گریبانگیر نظام بود، چالشهای فرهنگی نیز به آن اضافه شد.
تهدیدها و چالشها از ابتدای انقلاب تاکنون پیچیدهتر شده است
وی افزود: بنابراین از ابتدای انقلاب تاکنون تهدیدها و چالشهای انقلاب پیچیدهتر شده است؛ اگرچه انقلاب بسیاری از این چالشها را پشت سر گذاشته است و حتی در عرصههای سیاسی، دفاعی و امنیتی، چالشها را به خوبی، کنترل و خنثی کرده و حتی برای دشمنانش چالش متقابل در منطقه و جهان ایجاد کرده اما در حوزه اقتصادی و فرهنگی جمهوری اسلامی هنوز به آرمانهای خود نرسیده است.
رضایی درباره دلایل ناکامی در این عرصه تصریح کرد: یکی از دلایل این است که نظام ما الگو و تئوری لازم برای مقابله با این چالشها را تا چند سال پیش ایجاد نکرد؛ دلیل دوم هم این است که در بحث مدیریت و برنامهریزی ضعیف عمل کرده است.
وی درباره ضعف مدیریت یادآور شد: مدیریت به دو گروه تقسیم میشود؛ مدیریت توزیعی یعنی توزیع درآمدها به صورت عادلانه و کارآمد باشد. در این زمینه تمام دولتهای انقلاب کارنامه خوبی دارند. نوع دوم مدیریت خلق درآمدها و ثروتهای جدید است که متکی بر نوآوریها و ابتکار است و آن را میتوان مدیریت تولید ثروت نام گذاشت. در این زمینه تمام دولتهای بعد از انقلاب کارنامه ضعیفی داشتهاند؛ علت این است که آنها یا اعتقاد به تولید ثروت و علم نداشتهاند یا اگر داشتهاند تئوری لازم نداشتند یا از تیم کاری متناسب با این هدف استفاده نکردهاند.
رضایی خاطر نشان کرد: یکی دیگر از دلایل عدم تولید ثروت و علم، این بوده است که نگرشها و رفتارهای انکاری بیشتر از نگرشهای اثباتی در مدیریت کشور وجود داشته است یعنی نفی تمدنها و ایدئولوژیها و الگوهای زیست دیگران بدون ارائه کردن نظریه جدید و ارائه آن، غلبه داشته است.
به گفته دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، مدیریت اجتماعی در سی سال گذشته انقلاب کمتر مورد توجه بوده است. فرق مدیریت اجتماعی با مدیریت سیاسی این است که اولی در میان تودههای مردم و به شکل اجتماعی شکل میگیرد و ساز و کار آن هم اجتماعی است. مدیریت اجتماعی ما که به صورت سنتی شکل گرفته بود با انقلاب فرو ریخت. در ابتدای انقلاب شعار مقابله با نظامات اجتماعی و سنتها و نهادهای محلی مثل خوانین و فئودالها در کشور شایع شد و با شکل گرفتن جریان قوی انقلاب نظامات سنتی از بین رفت اما دیگر چیزی به جایش نیامد. بعد از سالها شوراها مطرح شد و اما آن هم با محدودیتهای زیادی از سوی مدیران سیاسی مواجه است.
چشمانداز با نگاه به حل مشکلات موجود نوشته شده است
وی در ادامه با بیان اینکه چشمانداز با نگاه به حل مشکلات انقلاب نوشته شده است گفت: چشمانداز، گام دوم انقلاب است و برای این طراحی شده که خلاء پیشرفت انقلاب را حل کند.انقلاب در بعد اجتماعی و اقتصادی عقبماندگیهای ملموسی دارد و هدف اساسی چشمانداز ایجاد یک تحول اجتماعی و اقتصادی است تا بتواند نهادهای قدرتمندی را در کشور ساماندهی کند و رشد اقتصادی کشور را شتاب ببخشد و جامعه ایرانی را در شرایط فعلی بر مبانی انقلاب بازسازی کند.
وی ادامه داد: در حقیقت ساختن یک جامعه نوین ایرانی اسلامی مهمترین هدف چشمانداز بیست ساله ایران است. دلیل آن، این است که ما فکر میکنیم در بعد سیاسی دستاوردهای لازم به دست آمده و آن تحول لازم صورت گرفته است. البته این مشخص است که نواقصی در ابعاد سیاسی نیز وجود دارد، اما بسیاری از نهادها و زیرساختهای سیاسی در ایران شکل گرفته است و ما باید آن را تقویت کنیم تا کارآمدتر شوند.
رضایی تصریح کرد: معتقدم نهادهای سیاسی کارآمد بدون تحول در بعد اقتصادی و اجتماعی امکانپذیر نیست برای خود سیاست خوب است ولی نواقض فرهنگی و اقتصادی را پوشش نمیدهند. به عبارتی ذخیره کیسه سیاست برای تقویت خود به پایان رسیده است. ما ناچاریم برای تقویت سیاست از تحول اقتصادی اجتماعی بهره بگیریم. ضمن این که این تحول سیاسی و اجتماعی خود اهداف مستقل از صحنه سیاسی دارد که آن نیکبختی و سعادت مردم ایران است و این لازمهاش تحول اقتصادی اجتماعی است که مکمل آن قبلی در حوزه سیاست است. سند چشم انداز برای این کار طراحی شده است.
نیاز داریم دولتمردان متناسب با چشمانداز داشته باشیم
وی درباره موانع پیش روی چشمانداز گفت: دو مشکل عمده سر راه چشمانداز است؛ یکی فرهنگ سنتی غلط گذشته مانند زندگی یارانهای، مصرفی، بیبرنامگی و عادت به گذران عمر، احساس بیهدفی و بیمسوولیتی، اینها ناشی از زندگی تحمیلی صد سال اخیر به جامعه ایران است. مشکل دوم فرهنگ دولتمردان ایران است. دولتمردان ایرانی در موضعگیری و رفتارها و گفتارهایشان فرهنگ متناسب با چشمانداز ندارند؛ ما نیاز داریم که دولتمردان متناسب با چشمانداز داشته باشیم که به دلیل پیشگامیشان بتوانند کله بدنه نخبگان و جامعه را پشت سر خود بکشانند.
رضایی بیان کرد: اگر دولتمردان جامعه رفتار و گفتارشان متناسب با چشمانداز نباشد، خود آنها مهمترین مانع تحول چشمانداز میشوند.